1956

WHATEVER WILL BE, WILL BE (Que sera, sera)
Μουσική - στίχοι: Jay Livingston – Ray Evans
Ερμηνεύτρια: Doris Day
από την ταινία “The man who knew too much” («Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά»)

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock.
Πρωταγωνιστούν: James Stewart, Doris Day, Brenda De Banzie, Bernard Miles, Ralph Truman, Daniel Gelin, Alan Mowbray, Carolyn Jones, Hillary Brook.

Είναι η δεύτερη φορά που γυρίζει το ίδιο σενάριο ο σκηνοθέτης. Η πρώτη ήταν το 1934. Η πιο συγκλονιστική σκηνή είναι σίγουρα όταν ο συνθέτης-μαέστρος Bernard Herman διευθύνει την London Philharmonic στο Albert Hall στην εκτέλεση του έργου του Arthur Benjamin “Storm clouds”.

Το τραγούδι που κέρδισε το Όσκαρ ερμηνεύει η Doris Day σε μια δεξίωση σε πρεσβεία, όταν την παρακαλούν ως πρώην τραγουδίστρια και νυν σύζυγο διπλωμάτη να εκτελέσει ένα κομμάτι. Την ακούει ο μικρός γιος της που έχουν απαγάγει κάποιοι και καταφέρνει να δραπετεύσει από το δωμάτιο της πρεσβείας όπου είναι φυλακισμένος και να φθάσει στους γονείς του.

Η εκτέλεση της Doris Day πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα, έγινε το μουσικό σήμα των συναυλιών της και της τηλεοπτικής της εκπομπής και, φυσικά, η μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας της.

Η Day ερμηνεύει την σύνθεση και στις ταινίες του 1960 “Don’t eat the daisies” και του 1966 “The Glass Bottom Boat”.

Λόγω των ισπανικών λέξεων “Que sera, sera” που είναι ο β’ τίτλος του τραγουδιού το ηχογράφησαν πολλοί Ισπανοί καλλιτέχνες και άλλοι όπως οι Shirelles, Connie Francis, Anton Karas, Johnny Thunders.

Το φαβορί εκείνης της χρονιάς ήταν το “True love” του Cole Porter, αλλά η τύχη ευνόησε τους Livingston – Evans που είχαν άλλο ένα Όσκαρ στο σπίτι τους από το 1948 για το “Buttons and bows”.